Εξ ορισμού σκοπός και αξίωμα

Δημήτριος Η. Παπαστερίου
Ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ

Στην ΟλΣτΕ 685/2019, (υπό 15) – μια απόφαση σταθμό στο δίκαιο που διέπει τους δασικούς χάρτες – το ανώτατο δικαστήριο πέρα από την αντισυνταγματικότητα των «οικιστικών πυκνώσεων», η οποία αποτελεί την κύρια προσφορά της στην έννομη τάξη, εντάσσονται και πολλές άλλες σημαντικές θέσεις για την εφαρμογή και ερμηνεία ποικίλων ζητημάτων του Κτηματολογικού Δασικού Δικαίου.

Στα ζητήματα αυτά ανήκει και η εκφορά της ακόλουθης κυρίαρχης θέσης:

«… ο σκοπός δημοσίου συμφέροντος που επιδιώκεται να εξυπηρετηθεί με την απώλεια δασικού πλούτου και δεν μπορεί, κατά τα ανωτέρω, να είναι η οικιστική αξιοποίηση, οφείλει, πάντως, να σταθμίζεται προς τη διατήρηση άθικτου του τελευταίου, η οποία αποτελεί εξ ορισμού σκοπό δημοσίου συμφέροντος, συνταγματικής, μάλιστα, εμβελείας (ΣτΕ 2153/2015 Ολομ.)…»[ΟλΣτΕ 685/2019, (υπό 15), SoL].

Η διατήρηση άθικτου του δασικού πλούτου (δηλαδή των δασών με την ευρεία του όρου σημασία) είναι εξ ορισμού σκοπός δημοσίου συμφέροντος (κατά την άποψή μας, πέρα από κάθε συνταγματική διάταξη), αλλά ήδη συνταγματικής εμβέλειας.

Είναι αξιοσημείωτη η σύνδεση του «εξ ορισμού σκοπού» με τη συνταγματική εμβέλεια. Ο τελευταίος αυτός όρος (της συνταγματικής εμβέλειας) είναι όρος με τον οποίο δηλώνονται όχι απλώς τα άρθρα 24 και 117, παρ. 3, Συντ και η σχέση τους με άλλες συνταγματικές διατάξεις (λ.χ. 17 και 25 Συντ), αλλά και με κανόνες του ΑΚ (λ.χ. 57 και 281).

Επίσης, οι ίδιοι όροι συνδέονται με την προηγηθείσα ιστορική διαδρομή (με σημαντική συμβολή του Συμβουλίου της Επικρατείας) μέχρι τη θέσπιση του άρθρου 24 Συντ, αλλά και με την υπερσυνταγματική θέση της έννομης τάξης που επιβάλλει ως αξίωμα τη διατήρηση και προστασία του δάσους.

Ανασκόπηση άρθρων για τις «οικιστικές πυκνώσεις» που δημοσιεύτηκαν στο dasarxeio.com:
– Αντισυνταγματικότητα επεμβάσεως νόμου σε διεξαγόμενη δίκη (18.04.19)
– Το πρώτο βήμα για τις οικιστικές πυκνώσεις: ΟλΣτΕ 685/2019 (12.04.19)
– Κοινωνική υπαιτιότητα και θυσιαζόμενα δάση: Οικιστικές πυκνώσεις (11.01.19)
– Παραλογισμοί … και καταλογισμοί … (10.12.18)
– Ανισοσκελές … ισοζύγιο (07.12.18)
– Μάτειος Ίππος (02.12.2018)
– Οι Δασικοί Χάρτες στη Νομοθεσία και στη Νομολογία των ανωτάτων Δικαστηρίων (17.09.18)
– Απορρύθμιση – Πώς τα μνημόνια διέρρηξαν το νομικό πλαίσιο περιβαλλοντικής προστασίας (02.08.18)
– Το ΑΚ 1057 στα δάση. Ειδοποιία και «οικιστικές πυκνώσεις» (01.12.17)
– Η νέα απόφαση του ΣτΕ επί της αιτήσεως ακυρώσεως της ΠΕΔΔΥ και του ΓΕΩΤΕΕ για τις «οικιστικές πυκνώσεις» (26.09.17)
– Το ΣτΕ για τις «οικιστικές πυκνώσεις» (13.09.17)
– Η αντισυνταγματικότητα των διατάξεων περί «οικιστικών πυκνώσεων» κατά την απόφαση ΣτΕ 1942/2017 (13.09.17)
– Παρέμβαση για τις «οικιστικές πυκνώσεις» (10.09.107)
– ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ: «Οικιστικές πυκνώσεις» (07.09.17)
– Κι όμως το ΣτΕ έχει ακυρώσει και διατάξεις νόμου! (05.09.17)
– Η συνεχιζόμενη ιδέα των πυκνώσεων (02.08.17)
– OIΚΙΣΤΙΚΕΣ ΠΥΚΝΩΣΕΙΣ. Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΝΟΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (30.07.17)
– ΣτΕ: Αντισυνταγματικές οι «οικιστικές πυκνώσεις» (21.07.17)
– ΟΙΚΙΣΤΙΚΕΣ ΠΥΚΝΩΣΕΙΣ (23.05.17)

ΚατηγορίεςΝομοθεσία

Tags: Άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος, Άρθρο 24 του Συντάγματος, Δημήτριος Η. Παπαστερίου, Νομολογία, ΟλΣτΕ 685/2019, Συμβούλιο της Επικρατείας